Nadir görülen çocukluk çağı epilepsisinin tedavisinde umut verici yeni gelişme

Çalışmayı Michigan Üniversitesi(UM)’ndeki Nöroloji Bölümü ve İnsan Genetiği Departmanındaki araştırmacılar birlikte yaptı.

Bebeklerde nöbet bozuklukları korkutucu ve kalp kırıcıdır. Yeni bir temel bilim çalışması, tek bir genetik mutasyondan kaynaklanan nadir gelişimsel ve epileptik ensefalopatiler için potansiyel bir tedavi umudu sunmaktadır. Söz konusu gen, SCN8A olarak adlandırılır, nöronların bir elektrik sinyali iletmesine izin veren bir sodyum kanalını kontrol eder. Bu gen mutasyona uğradığında, bu kanallar hiperaktif hale gelebilir ve tekrarlayan nöbetlerle sonuçlanabilir. SCN8A ile ilişkili ensefalopatinin ortalama başlangıç yaşı sadece ilk dört aydır.

İnsan Genetiği Profesörü ve UM Tıp Fakültesi’nde Nöroloji Profesörü olan Miriam Meisler “Hastaların yaklaşık yarısı ciddi şekilde bozulmuş ve yürüyemiyor veya konuşamıyor” diyor. O ve ekibi bu hastalığı ve genetik mekanizmalarını uzun yıllar boyunca inceleyerek, yeni tedavilerin test edilmesine izin verecek fare modellerini özenle geliştirdi.

Son birkaç yıl içinde, antisens oligonükleotid (ASO) adı verilen yeni bir terapi, araştırmacıların gen ekspresyonunu kontrol etmesini sağladı. ASO’lar, haberci RNA moleküllerini ve bunların kodlanmış proteinlerini bloke etmek için tasarlanmış kısa DNA veya RNA molekülleridir. Bu, mutasyona uğramış genler tarafından ifade edilen RNA miktarını kontrol ederek vücut üzerindeki etkilerini azaltır.

Gen ekspresyonu, DNA dizisi olan genlerin fonksiyonel protein yapılarına dönüşme sürecini ifade eden bir terimdir.

Ekip, ASO’ların bu nöbet bozukluğu için potansiyelini fark etti. İlk başarıları, insanlarda hastalığı doğru ve tahmin edilebilir şekilde taklit eden bir fare modeli geliştirmekti. Birkaç hastada aynı SCN8A mutasyonuna sahip bir fare ürettiler, ancak mutasyon terapiyi test etmek için yeterince uzun süre kapatıldı.

“Açma” ile fareler geliştirerek, ASO’yu yönetebildiler ve sonra mutasyonu açabildiler. “Etki dramatik ve açıktı,” diyor Meisler. “Tekrarlanan tedavilerin ek etkileriyle birlikte yaşam süresinde dört kat artış oldu.” Tedavi edilen farelerde düşük seviyeli nöbet aktivitesine dair bir kanıt yoktu.

İfade edilen mRNA miktarı, iyi tolere edilen ASO tedavisinden sonra yarı yarıya azaltıldı. Tedavi ayrıca Dravet sendromu da dahil olmak üzere diğer epilepsi türlerine karşı etkiliydi. Şu anda etkinliğin ne kadar yaygın olabileceğini görmek için diğer fare nöbet bozuklukları modellerini test ediyorlar, “Bu, sodyum kanalı bozukluklarının ötesine geçme potansiyeline sahip” diyor Meisler.

ASO’ların spinal müsküler atrofi de dahil olmak üzere çeşitli bozukluklar için zaten FDA onaylı olduğunu belirtiyor. “Bu yıkıcı nörolojik durumlar için bir dönüm noktası olacağını düşünüyorum; artık gerçekten kişiselleştirilmiş bir tedaviye yatkınlar.” Bu çalışma Annals of Neurology’nin yakın tarihli bir yayınında anlatılmıştır.

Söz konusu araştırmaya ulaşmak için tıklayınız.